استفاده از جوجه کشی لرزش در کشت سلول بیولوژیکی

فرهنگ بیولوژیکی به فرهنگ استاتیک و فرهنگ لرزش تقسیم می شود. کشت لرزش ، همچنین به عنوان کشت تعلیق شناخته می شود ، یک روش کشت است که در آن سلولهای میکروبی در محیط مایع تلقیح می شوند و برای نوسانات ثابت روی یک شاکر یا نوسان ساز قرار می گیرند. این ماده به طور گسترده در غربالگری کرنش و کشت میکروبی مورد استفاده قرار می گیرد و یک روش کشت متداول در فیزیولوژی میکروبی ، بیوشیمی ، تخمیر و سایر زمینه های تحقیقات علوم زندگی است. کشت لرزش برای کشت مواد حاوی حلالهای شیمیایی فرار ، غلظت کم گازهای انفجاری و گازهای کم قابلیت و همچنین مواد سمی مناسب نیست.

تفاوت بین فرهنگ های استاتیک و لرزش چیست؟

انکوباتور CO2 یک محیط کشت مناسب را برای کشت سلول ، از جمله دما ، غلظت CO2 و رطوبت و سایر شرایط خارجی شبیه سازی می کند. اگر سلولهای بنیادی در شرایط استاتیک کشت داده شوند ، سلولها به دیواره پایین فلاسک چسبیده و یک گرادیان غلظت اکسیژن محلول و مواد مغذی تشکیل می شود. با این حال ، سلولهای تعلیق در شرایط کشت خفیف لرزش شیب غلظت را از بین می برند و غلظت اکسیژن محلول را افزایش می دهند ، که برای رشد مطلوب تر است. در کشت باکتریایی و سلولی ، کشت لرزش باعث افزایش تماس با اجزای رسانه ای و تأمین اکسیژن ، به ویژه برای قارچ ها ، بدون تشکیل هیفا یا خوشه می شود. مایکوباکتری های به دست آمده از فرهنگ استاتیک قالب ها به وضوح دیده می شوند که یک میسلیوم ، مورفولوژی و رشد صفحه در وضعیت برخی مشابه است. و فرهنگ لرزش به دست آمده توسط باکتری کروی است ، یعنی میسلیوم در یک خوشه جمع می شود. بنابراین ، در صنعت میکروبی با همان تأثیر فرهنگ لرزش به طور گسترده ای مورد استفاده قرار گرفته است. روش کشت چرخشی در کشت بافت نیز نوعی کشت لرزش است.

نقش فرهنگ لرزش:

1. انتقال جرم ، بستر یا متابولیت بهتر انتقال و نقش در سیستم دارد.

2. اکسیژن محلول ، در فرآیند کشت هوازی ، هوا باز می شود ، بنابراین از طریق نوسان می تواند اکسیژن هوای بیشتری را در محیط کشت حل کند.

3. همگن سیستم ، منجر به نمونه گیری و تعیین پارامترهای مختلف.